در هفته‌های اخیر، تراکنش‌های شبکه اتریوم با کاهش چشمگیری مواجه شده و به میزان ۵۵ درصد کاهش یافته است. این افت شدید در حجم تراکنش‌ها نگرانی‌هایی را در جامعه کریپتوکارنسی ایجاد کرده است و برخی تحلیل‌گران این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا این می‌تواند نشانه‌ای از نزدیک شدن به پایان دوران شکوفایی اتریوم باشد؟
یکی از دلایل اصلی کاهش تراکنش‌های اتریوم، افزایش قابل توجه هزینه‌های گس (Gas Fees) است. با افزایش قیمت اتریوم و بار سنگین تراکنش‌ها بر شبکه، هزینه‌های گس به حدی رسیده است که بسیاری از کاربران خرد از انجام تراکنش‌های کوچک صرف‌نظر کرده‌اند. این موضوع به ویژه برای برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) و قراردادهای هوشمند که به تراکنش‌های کوچک و متعدد وابسته‌اند، چالش‌برانگیز شده است.
از سوی دیگر، ظهور رقبای جدید و زنجیره‌های بلوکی با کارمزدهای کمتر و سرعت بیشتر نیز به کاهش استفاده از اتریوم دامن زده است. شبکه‌هایی مانند بایننس اسمارت چین (BSC) و پولکادات (Polkadot) که امکانات مشابهی را با هزینه‌های پایین‌تر ارائه می‌دهند، توجه بسیاری از کاربران و توسعه‌دهندگان را به خود جلب کرده‌اند.
با این حال، برخی از تحلیل‌گران معتقدند که این کاهش تراکنش‌ها لزوماً به معنای نزدیک شدن به پایان کار اتریوم نیست. اتریوم ۲.۰، به‌روزرسانی بزرگی که قرار است مشکلات مقیاس‌پذیری و هزینه‌های بالای تراکنش‌ها را حل کند، می‌تواند باعث احیای مجدد این شبکه شود. انتقال از مدل اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) در اتریوم ۲.۰، یکی از نقاط قوت این به‌روزرسانی است که انتظار می‌رود توانایی شبکه را برای پردازش تعداد بیشتری تراکنش با هزینه‌های کمتر بهبود بخشد.
علاوه بر این، اتریوم همچنان به عنوان بستر اصلی برای بسیاری از پروژه‌های دیفای (DeFi) و توکن‌های غیرقابل معاوضه (NFTs) باقی مانده است. این اکوسیستم‌های پررونق، هنوز اتریوم را به عنوان یکی از ستون‌های اصلی دنیای کریپتوکارنسی حفظ کرده‌اند.
در نتیجه، در حالی که کاهش ۵۵ درصدی تراکنش‌های اتریوم یک علامت هشداردهنده است، نمی‌توان به طور قطع آن را نشانه‌ای از پایان دوران اتریوم دانست. آینده این شبکه به اجرای موفقیت‌آمیز اتریوم ۲.۰ و توانایی آن در رقابت با شبکه‌های جدیدتر بستگی دارد. اگر این ارتقاء با موفقیت انجام شود، اتریوم همچنان می‌تواند جایگاه خود را به عنوان یکی از پیشروان صنعت بلاکچین حفظ کند.
